Χριστουγεννιάτικη γιορτή Νηπιαγωγείου

Πίνακας Ανδριάνας Καραμήτρου με τίτλο "Η γέννηση Του Χριστού

EVE THARLET

 

Ο Πέτρος και η Άγια Νύχτα

διασκευή για χριστουγεννιάτικη γιορτή νηπιαγωγείου

από τη Σωτηρία Γεωργοτά

σκηνή πρώτη (ο Πέτρος είναι λυπημένος γιατί ένα αρνάκι είχε ξεστρατίσει και δεν είχε φανεί ακόμα..)
Πέτρος: έξω η νύχτα παγερή κι είμαι τόσο λυπημένος ένα αρνάκι έχασα που να το βρω ο καημένος; σπίτι να πάω δεν μπορώ φοβάμαι τον πατέρα αχ! με ένα αρνί λιγότερο πως θα τα βγάλω πέρα;
( όπως καθόταν είδε έναν άντρα με μια γυναίκα να έρχονται προς το δρόμο του)
Ιωσήφ: -καλησπέρα σου αγόρι τι είσαι τόσο λυπημένο τι σου βαραίνει την καρδιά ποιον πόνο έχεις κρυμμένο;								Πέτρος: -Όλη αυτή η λύπη μου δεν ειν’  τυχαία σε μένα γύρω μου τόσα πρόβατα κι όμως μου λείπει ένα
Ιωσήφ: -μήπως είναι αυτό που ψάχνεις το ολοζώντανο αρνάκι; είναι τόσο δα μικρούλη και φοβήθηκε λιγάκι έξω απ το κρύο έτρεμε πέρα στο μονοπάτι έλα τρέχα και πάρε το τη λύπη ας  στην άκρη								Πέτρος: -ξένε μου χίλια ευχαριστώ πρέπει να φύγω τώρα πως όμως βρέθηκες εδώ που πας μια τέτοιαν ώρα;
Ιωσήφ -Μαρία: -για τη Βηθλεέμ κινήσαμε μέρος ζεστό να βρούμε έχω μωρό μες την κοιλιά και πρέπει να βιαστούμε!
σκηνή δεύτερη (Ο Πέτρος φεύγει, ο Ιωσήφ με τη Μαρία ψάχνουν ένα μέρος για να μείνουν) (μπαίνουν τα αστεράκια, ακολουθεί μικρό χορευτικό με χριστουγεννιάτικη μουσική)
Αστεράκι: έτσι έφυγε ο Πέτρος ήρεμος που είχε το αρνάκι κι ο Ιωσήφ με τη Μαρία διάβηκαν το μονοπάτι.							Αστεράκι: πουθενά όμως δε βρήκαν μέρος για να ζεσταθούν όσες πόρτες κι αν χτυπούσαν απαντούσαν δε μπορούν!
Αστεράκι: τόσος κόσμος μαζεμένος είχε έρθει από νωρίς κι έτσι και στο πανδοχείο δεν τους νοιάστηκε κανείς τότε είναι που η Μαρία είπε αποφασισμένη							Μαρία: -άλλο να ψάξω δε μπορώ  είμαι τόσο κουρασμένη για θυμήσου τι μας είπε κείνος ο μικρός βοσκός κάποιος  στάβλος πως υπήρχε πριν να φύγει βιαστικός
Αστεράκι: έτσι φώτισα τη νύχτα να την κάνω λαμπερή κι ο Ιωσήφ το δρόμο για το στάβλο του να βρει
( φεύγουν τα αστεράκια από τη σκηνή) σκηνή τρίτη ( στο σπίτι του Πέτρου, ο Πέτρος συλλογιζόταν αδιάκοπα τον Ιωσήφ και τη Μαρία)
Πέτρος: μάτι δε μπορώ να κλείσω την αποψινή βραδιά τι να απόγιναν οι ξένοι που  ‘ρθαν από μακριά
(μπαίνουν τα αστεράκια, ακολουθεί μικρό χορευτικό)
Αστεράκι: και καθώς η νύχτα ήτανε καθάρια και λαμπρή χλωμό ένα φως τρεμόπαιζε στου στάβλου την αυλή						Αστεράκι: τώρα ο μικρός βοσκός μας μπόρεσε καλά να δει πως οι δυο του νέοι φίλοι τελικά πήγαν εκεί
Αστεράκι: δίχως να το καταλάβει τι τον έσπρωχνε ή γιατί αποφάσισε να τρέξει ως του στάβλου την αυλή
( Ο Πέτρος σηκώνεται από το κρεβάτι του και πηγαίνει προς το στάβλο)
Αγγελάκι μες το στάβλο τότε βλέπει τη Μαρία να κρατεί το μικρό μωρό που μόλις, τώρα  είχε γεννηθεί ζεστό μαζί κι υπέροχο τους έλουζε ένα φως κι ο Πέτρος έτσι έμεινε να βλέπει σιωπηλός
( Χτυπάει δειλά την πόρτα του στάβλου κι ο Ιωσήφ τον καλεί μέσα)
Ιωσήφ: έλα πλησίασε να δεις γεννήθηκε ο Χριστός γαλήνιος και ήρεμος απλός και ταπεινός!
(Ο Πέτρος κοίταξε το μωρό. Έπειτα έβγαλε το χοντρό μάλλινο μαντήλι που φορούσε πάντα και το έδωσε στη Μαρία.)
Πέτρος: -αυτό είναι από μένα για το μικρό Χριστό στο κρύο να τον τυλίξετε να τον κρατάει  ζεστό (Έπειτα έβγαλε το ξύλινο φλάουτο του από  την τσέπη του και το έδωσε στον Ιωσήφ)
Πέτρος: -κι αυτό είναι το φλάουτο  που τόσο αγαπώ το βράδυ να τον κοιμίζετε σε ύπνο βαθύ ,γλυκό  (Η Μαρία τυλίγει το μωρό με το μαντήλι, ξάφνου ακούγονται φωνές και ποδοβολητό) σκηνή τέταρτη (μπαίνουν οι βοσκοί κρατώντας δώρα για το μικρό Χριστό)
Βοσκός: κατέβηκε άγγελος στη γη φωτίζοντας τους ουρανούς και νέο άφησε σε μας τους ταπεινούς βοσκούς:  τη νύχτα αυτή γεννήθηκε του κόσμου ο Σωτήρας αυτός που μήνυμα έφερε πίστης ,χαράς κι ελπίδας		Βοσκός:  έτσι αυτό το θέαμα τρέξαμε για να δούμε σεμνά σκυμμένοι, σιωπηλοί εμείς τον προσκυνούμε δώρα σε Αυτόν αφήνουμε λουλούδια , λίγα φρούτα τυρί και γάλα απ τη βοσκή  μείς οι βοσκοί οι ταπεινοί
(Γονατίζουν  σιωπηλά μπροστά στον Ιησού) (μπαίνουν τα αγγελάκια , ακολουθεί μικρό χορευτικό)
Αγγελάκι: τις επόμενες ημέρες έφτασαν οι τρεις σοφοί που το δρόμο είχαν πάρει πέρα απ την Ανατολή			Αγγελάκι: Καινούριο αστέρι έλαμψε ψηλά στον ουρανό σημάδι πως συνέβαινε κάτι πολύ τρανό!
( ακολουθούν οι τρεις μάγοι)
Μάγος ήρθαμε να τιμήσουμε το νέο βασιλιά αστέρι μας οδήγησε από πολύ μακριά και από τα τρία δώρα μας λιβάνι σου χαρίζω σε Σε μεγάλε βασιλιά που αγάπη φέρνεις στην καρδιά	Μάγος  χρυσός είναι το δώρο μου σεμνά σε προσκυνάω κι από την ταπεινότητα που έχεις σου ζητάω γιατί σεμνά γεννήθηκες σε στάβλο φτωχικό σε όλους εμάς εδίδαξες το πιο σημαντικό
Μάγος σμύρνα  Μεγάλε βασιλιά με πίστη σου προσφέρω σκύβω σεμνά σε προσκυνώ σε εσένα εγώ πιστεύω αγάπη και συγχώρεση στον κόσμο πως θα φέρεις τη λύτρωση απ΄ τα δεινά, για μας θα υποφέρεις
(μπαίνουν τα αγγελάκια, ακολουθεί μικρό χορευτικό )
Αγγελάκι: έτσι κύλησαν οι μέρες και δεν έπαψε ο Πέτρος ήρεμος να συλλογιέται  και το θαύμα να διηγιέται		Αγγελάκι: κι όλοι εμείς γιορτάζουμε την άγια νύχτα αυτή τη νύχτα που ο Σωτήρας μας γεννήθηκε στη γη
Αγγελάκι: απ την αγάπη που φέρε κρατήστε στην καρδιά μοιράστε τη, σκορπίστε τη χαρείτε σαν παιδιά!