Χριστουγεννιάτικο θεατρικό για το Νηπιαγωγείο :μικρά μου καλικαντζαράκια...

Σκηνή πρώτη

Την αποψινή βραδιά                                           μόλις μέρες Χριστουγέννων
ξετυλίγουμε ένα μύθο                                        αρχινίσουν γιορτινές
που η παράδοση γεννά                                      κάποιοι άνθρωποι...πως τρέμουν
μες τον χρόνο που γυρνά!                                  πως θα γίνουν και ζημιές!


γιατί κάτι πειραχτήρια                                       είναι μαύρα, κακομούτσουνα
ανεβαίνουνε στη γη                                            με τεράστια ουρά
κι είναι τόσο ασχημούλια                                  στραβοκάνα και στραβά
που φοβίζουνε πολύ!                                          και καθόλου σοβαρά!

κείνο που τα ξετρελαίνει                                    ζαβολιάρικα είναι τόσο
είναι ο ξέφρενος χορός                                       που λεπτό δε σταματούν
κι από σκανταλιές σωρό                                     μόνο που καkό δεν κάνουν
που σου παίρνουν το μυαλό!                              κι ας αλλάζουν ότι βρουν

στο κρασί ρίχνουνε ξύδι                                    μα μιλάμε, για τι άλλο;
και στο λάδι μας νερό                                        για τα καλικαντζαράκια
το αλεύρι μας σωριάζουν                                   που πειράζουν τους μεγάλους
και τα τρόφιμα ρημάζουν                                  και φοβίζουν τα παιδάκια!

Σκηνή δεύτερη
(οι αφηγητές φεύγουν από την σκηνή, εμφανίζονται οι καλικάντζαροι που πριονίζουν το δέντρο της γης)

όλοι μαζί πριονίζουν και τραγουδάνε:

                                             ρα πα ρα τα
                                       ρα τα ρο
                                       κόψτε, ρίξτε τον κορμό

                                              ρα πα ρα τα
                                       ρα τα ρι 
                                      που στηρίζει όλη τη γη

καλικάντζαρος                                    κόψτε, ρίξτε τον κορμό
Χρυσαφέντης                                     να γκρεμίσουμε τη γη
                                                           λίγο ακόμη έμεινε
                                                           πλησιάζει η στιγμή!

καλικάντζαρος                                    για σταθείτε όμως λίγο
Κατσικοπόδαρος                                 μυρωδιές με ξεσηκώνουν
                                                            τα ρουθούνια μου έχουν σπάσει
                                                            δεν αντέχω, με λιγώνουν

καλικάντζαρος             μου μυρίζουν κουραμπιέδες                    που ΄ναι το ημερολόγιο
Κωλοβελόνης              δίπλες και σιροπιαστά                             κοίταξε τις εποχές
                                     λουκουμάδες μελωμένοι                        δε μπορεί να ήρθαν κιόλας
                                     και λουκούμια γεμιστά!                          των ανθρώπων οι γιορτές!

( κοιτά έντρομος το ημερολόγιο και τρέχει στον αρχικαλικάντζαρο)


                                     Λυκοκάντζαρε για κοίτα
                                     εικοσιτέσσερις Δεκέμβρη
                                     δώδεκα μέρες για γιορτές
                                      κι ο χρόνος δεν προσμένει

 Λυκοκάντζαρος:         γρήγορα ας τα μαζέψουμε                   πάμε να ξεφαντώσουμε
                                     αφήστε τον κορμό                               με γλέντι και φαΐ
                                     πετάξτε τα πριόνια σας                        κι όταν ξαναγυρίσουμε
                                     και πάμε για χορό                                γκρεμίζουμε τη γη!      


                                    ρα πα ρα τα
                                    πα τα ρο
                                    ήρθε η ώρα για χορό!

( Τα καλικαντζαράκια φεύγουν απ΄τη σκηνή...)

Σκηνή τρίτη
  
Αφηγητής:             Κι έτσι αφήσανε το στύλο                         Πάμε κι εμείς να δούμε
                               που για λίγο είχε κοπεί                              κι όπου να ΄ναι θα ανεβούνε
                              κι εντελώς αλαφιασμένοι                           πως γιορτάζουν τα παιδιά
                              ξεκινήσαν για τη γη.                                   τι σπουδαία αυτή βραδιά;

( ο αφηγητής φεύγει στη σκηνή μπαίνουν παρέες παιδιών που παρουσιάζουν χριστουγεννιάτικες στιγμές)

Σκηνή τέταρτη

-χρόνια πολλά, χρόνια καλά                                      -Χριστούγεννα χαρούμενα
ευχόμαστε σε όλους                                                   καμπάνες αντηχούν
κι ας είναι τούτη η βραδιά                                          τα νέα τα χαρούμενα
γεμάτη μόνο από χαρά                                               παντού να απλωθούν

-γιορτάζουμε τη γέννηση                                           -ν΄αγγίξει όλες τις ψυχές
μ΄αγάπη στην καρδιά                                                  κι ελπίδα να μας δώσει
και στέλνουμε το μήνυμα                                           πως ο Χριστός γεννήθηκε
να πάει πολύ μακριά                                                   τον κόσμο για να σώσει

-τα κάλαντα ας ψάλλουμε
ετούτη τη βραδιά
γλυκές φωνές να ακουστούν
μέσα στη σιγαλιά!


Όλοι μαζί τραγουδάνε τα
κάλαντα των Χριστουγέννων:
                                            καλήν εσπέραν άρχοντες               Χριστός γεννάται σήμερον
                                            κι αν είναι ορισμός σας                  εν Βηθλεέμ τη πόλη
                                            Χριστού τη θεία γέννηση               οι ουρανοί αγάλλονται
                                             να πω στ΄αρχοντικό σας                 χαίρει η φύσις όλη

  

Σκηνή πέμπτη

( στη σκηνή μπαίνει μια παρέα παιδιών που παριστάνουν τα χριστουγεννιάτικα ελατάκια)

-μικρά ελατάκια είμαστε                       -στα κλαδιά μου έχω μπάλες
 που ετούτη τη βραδιά                            άσπρες, κόκκινες, χρυσές
 χαρούμενα χορεύουμε                           ασημένιες που γυαλίζουν
 μαζί με τα παιδιά                                    γιατί είναι γιορτινές!

-στην κορφή ένα αστέρι                         -Κείνο όμως που μ΄αρέσει

που φωτίζει λαμπερό                               κάθε χρόνο να μετρώ

και μοιράζει σ΄όλους το νέο                    τα κουτάκια με τα δώρα

για το μικρό Χριστό                                στον κορμό μου που κρατώ!

-Δώρα αγάπης και χαράς

που ανοίγουν τα παιδιά

με λαχτάρα όταν φτάσει

η αποψινή βραδιά!

Σκηνή έκτη

( μπαίνουν παιδιά που στα χέρια τους κρατούν τα Χριστουγεννιάτικα γλυκά για να στρώσουν το Χριστουγεννιάτικο τραπέζι)

-κουραμπιέδες σαν το χιόνι                                -γλυκά μελομακάρονα

βουτηγμένοι μες την άχνη                                    στο μέλι βουτηγμένα

βούτυρο μοσχομυρίζουν                                      φτιαγμένα με γαρίφαλο 

κι απ΄τη γεύση με ζαλίζουν                                  και μπόλικη κανέλα

                                                                             ( είναι το μόνο παιδάκι που κρατά άδεια πιατέλα)

-δίπλες τυλιχτές μελάτες                                      -Μμ! κάτι νομίζω ξέχασα

λουκουμάδες γεμιστοί                                          να βάλω στην πιατέλα

με γλυκά ένα σωρό                                                μισό λεπτό και θα το βρω

το τραπέζι θα στρωθεί                                            τι απ΄όλα λείπει φαγητό!

( απαριθμεί τα γλυκά που βρίσκονται στο στρωμένο χριστουγεννιάτικο τραπέζι)

-δίπλες, κουραμπιέδες                                           -άφησα τη γαλοπούλα

μελομακάρονα, λουκουμάδες...                             μες το φούρνο να ψηθεί

α! ξέχασα το βασικό                                               πάμε να με βοηθήσετε

λείπει το κρέας το ψητό!                                         κι αν μείνει κι άλλο...θα καεί

( φεύγουν όλοι για να φέρουν τη γαλοπούλα, μπαίνουν τότε τα καλικαντζαράκια που ανακατεύουν και σκορπίζουν τα πάντα)

                               ρα πα ρα τα                                       ρα πα ρα τα   

                               ρα τα ρο                                            ρα τα ρι

                               αρχίστε τον τρελό χορό                    ρίξτε, σκορπίστε όλοι μαζί!

 ( τρέχουν να κρυφτούν, μπαίνει η οικογένεια με τα γλυκά)

Σκηνή έκτη

-πάει το γιορτινό τραπέζι                                                 -τώρα τι γιορτή θα γίνει
τα στολίδια , τα γλυκά                                                        με έναν τέτοιο πανικό
είναι όλα πεταμένα,                                                            αχ! μόνο και να 'ξέρα
τι μεγάλη συμφορά!                                                            ποιος το έκανε αυτό!

( ακούγεται φασαρία από τα κρυμμένα καλικαντζαράκια)

-μα για στάσου, κάτι ακούω                                           
να κουνιέται εκεί θαρρώ
κάτι πίσω απ' το τραπέζι,
για αν δω μισό λεπτό...

( ψάχνει και βρίσκει τα καλικαντζαρακαι κρυμμένα σε διάφορα σημεία)

-μα θαρρώ πως βλέπω έναν                                            -για έλα εδώ εσύ μικρούλη
καλικάντζαρο μικρό                                                             τι μου κρύβεις εκεί κάτω;
στο τραπέζι είναι κρυμμένος                                              μήπως ξέρεις τι συμβαίνει
τρέμει μήπως και τον βρω!                                                 κι είναι όλα άνω κάτω;


-μας αρέσουν τα γλυκά                                                        -κι επειδή το γλέντι πάει
και το καλό φαΐ                                                                      με τον ξέφρενο χορό
κι έτσι το δέντρο αφήσαμε                                                    για λίγο ξεφαντώσαμε
και ήρθαμε στη γη                                                                  κι εμείς το  βράδυ αυτό!

-όμως μη μας μαλώσετε
μαζί μας να χαρείτε 
γιατί σε λίγο φεύγουμε
δε θα μας ξαναδείτε!


-έτσι κι αλλιώς το έθιμο
το λέει καθαρά
δίχως καλικάντζαρους
γούστο δεν έχει η χρονιά!

(όλοι μαζί χορεύουν και τραγουδούν τα κάλαντα )

                                                     ΤΕΛΟΣ

Η ιδέα και τα λόγια είναι της Σωτηρίας Γεωργοτά